Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

Τί κανεις όταν σου λείπει κάτι τόσο πολύ?

Προσπαθείς να μην το σκέφτεσαι? Και πως γίνεται αυτό? Μπορείς με κάποιον τρόπο να κάνεις pause στο μυαλό σου? Και γιατί κάθε βράδυ σε πιάνει αυτο? Γιατί όλη μέρα να σαι μια χαρά και το βράδυ που ξαπλώνεις όλα σου ρχοντε στο μυαλό? Και αφού είναι μακριά τι μπορείς να κάνεις? Υπομονή λένε όλοι.. Υπομονή προσπαθώ και κάνω..Καμιά φορα η απόσταση λένε μεγαλώνει τα μεγάλα συναισθήματα και μικραίνει τα μικρά..Δεν τη θέλω έστω και έτσι να συμβαίνει. Προτιμώ από κοντά να μεγαλώνει το συναίσθημα όχι από μακριά..Όταν αγαπάς κάποιον και δίπλα του να σαι μπορεί να σου λείπει, να περνανε οι ώρες και να νιώθεις πως απλά περάσανε λίγα λεπτά και όταν φτάνει η στιγμή να αποχωρηστείς να νιώθεις ένα κενό.. Να περιμένεις πότε θα ξανασυναντηθείς μαζί του,να μετράς τις ώρες,τις μέρες..Και το πιο όμορφο συναίσθημα είναι όταν τον αντικρύζεις τί χαρά αισθάνεσαι λες και τον βλέπεις πρώτη φορά..........

Δεν υπάρχουν σχόλια: